Een jaar lang flessenpost

Morgen is het een jaar geleden dat ik begon met dagelijks bloggen. Wat je nu leest is de 316e blog in deze reeks. Onafgebroken, zes dagen per week.

Volgens een WordPress plugin zijn dat 93.393 woorden (excl. deze post). Het had een redelijk boek kunnen zijn.

Waarom ook alweer?

• Om iets te maken!
• Om iets te delen
• Een ochtendritueel alternatief voor social media of eindeloos scrollen
• Omdat schrijven leuk is
• Verantwoording

Bloggen gaat over denken en maken en social media gaat over willen en hebben.

Wat ik heb geleerd?

Ik heb na een jaar niet veel meer inzichten opgedaan die ik na een aantal maanden ook al niet had.
Het belangrijkste inzicht blijft toch wel dat er altijd genoeg is om over te schrijven.

Wel of niet bloggen is dus simpelweg een keuze.

En bloggen heeft onderstreept dat ik een sterke neiging heb om dingen te willen uitleggen. Het liefst door een verhaal of anekdote te vertellen. Ook zijn er een aantal thema’s die vaak terugkomen, omdat die me nu eenmaal interesseren.

Ik heb in het afgelopen jaar heel beperkt andere Nederlandstalige blogs ontdekt (misschien kijk ik niet goed genoeg) en helemaal geen dagelijkse. Ik hoop dat meer mensen gaan bloggen maar ik weet ook wel dat Instagram (plaatje + wat tekst) voor de meeste mensen genoeg is als blog. Al is dat moeilijk doorzoekbaar, kent geen opmaak, staat het platform van een ander etc. etc.

Vooral dat laatste is het grote voor- én nadeel van bloggen. Je hebt alle controle maar je levert in aan bereik.

Een blog promoten is een fles met een briefje in het water gooien vanaf je eigen eilandje: kom kijken op mijn eiland! Als je geen fles gooit, zal er misschien alleen toevallig iemand langskomen, maar hoe meer flessen je gooit hoe groter de kans dat er mensen komen.

En nu?

Blijven bloggen. Denk ik.