Laatst schreef ik over een blogger van het eerste uur: Jason Kottke. Een Amerikaan, natuurlijk.
Recent echter werd ik geattendeerd op een boek uit 2010 van — fervent blogger — Frank Meeuwsen over de eerste Nederlandse bloggers. Het boek heet Bloghelden en het is ‘het eerste boek over de geschiedenis van 10 jaar webloggen in Nederland’.
Gek genoeg kende ik dit boek niet!
Het opent direct met een treffende quote:
“Het principe achter weblogging is dat men zonder winstbejag zijn ideeën uit op het Internet.”
Remco Sikkema — Sikkema.net (24/8/1999) – Eén van de quotes waar Bloghelden mee opent.
Frank schreef het boek, naar eigen zeggen: om “deel van die digitale geschiedenis op een andere manier nog te ontsluiten”. Omdat het recente geschiedenis betreft die — in sommige gevallen — al verdwenen is cq. niet meer beschikbaar is op internet.
Het boek Bloghelden is publiek / open source beschikbaar en wat ik er van kan zien is het ZEER FRAAI vormgegeven. Maar ik heb het nog niet gelezen dus dit wordt geen boekbespreking.
Dode domeinen
Omdat de tekst van Bloghelden open beschikbaar is kun je er leuke dingen mee doen. Het eerste wat ik had bedacht was om alle URLs er uit te trekken en te toetsen hoeveel van deze URLs nog bestaan cq. actief zijn.
Echter dat hoef ik niet te doen omdat de auteur dat zelf al min of meer gedaan heeft: hier.
Er vallen direct een paar dingen op:
- Veel van deze blogs bestaan niet meer
- Als ze nog bestaan hebben ze soms al JAREN niet meer gepost
- Een enkeling blogt echt nog actief
Er wordt door de bloghelden dus niet echt veel meer geblogd.
Misschien komt dit omdat er tegenwoordig meer dan genoeg andere manieren zijn om “zonder winstbejag ideeën te uiten op het internet” (lees: social media).
Manieren die misschien laagdrempeliger zijn dan een eigen domein hosten en een CMS onderhouden en meer. Maar ergens interpreteer ik de vele dode blogs ook als iets waar een desillusie in doorspreekt. Een desillusie over dat bloggen niet de belofte waar kon maken? De belofte van gouden bergen? De belofte van een groter publiek bereiken? De belofte dat bloggen een mainstream media outlet zou worden?
De desillusie: we hebben het geprobeerd, maar het is niet gelukt.
Oningeloste beloftes en winstbejag
Ik maak deze interpretatie omdat ik deze verkeerde gedachte vaker zie en — dit gaat niet meer over het boek Bloghelden, maar in het algemeen — wat een verkeerde verwachting is van bloggen.
Social media, likes, retweets en influencers hebben ons inmiddels zo geconditioneerd dat mensen zich niet meer voor kunnen stellen dat je iets deelt op internet puur om het delen en dat het delen zelf een vorm van zelfexpressie is. En dat je dus iets deelt niet vanwege winstbejag of om aandacht, clout of wat dan ook te krijgen.
Je deelt om te delen.
Je deelt om je ideeën te schaven.
Je deelt om er achter te komen wat je vindt.
Mijn eigen site (deze) draait al vanaf 2005 en blogs waren ook toen al wellicht over hun hoogtepunt heen. Er was even een hele korte periode dat blogs hét internet waren. Dit was natuurlijk vlak vóór dat social media de gemeenschappelijke krabber werd om aan de jeuk te krabben (en met de jeuk bedoel ik de behoefte aan zelfexpressie).
Blogs zijn voor veel mensen verschillende dingen. Voor sommige mensen is een artikel op internet synoniem aan een blog. Voor andere zijn blogs een SEO trucje om je site lading te geven (horror).
In de betekenis die ik er aan geef, denk ik dat blogs nooit echt groot zullen of kunnen worden (zie ook wat ik schreef over de paradox van het open web).
Maar dat zou ook niet het argument moeten zijn om te bloggen, als je bekend wil worden of influencer wil zijn dan kun je beter een Instagram of Youtube kanaal beginnen.
Bloggen is hardop denken, voor jezelf. Schaven aan gedachten met de verantwoording naar een publiek (van 1).
En blogs zijn misschien al over hun hoogtepunt heen, er is nog steeds geen beter moment om een blog te beginnen dan nu.
Ik lees op vele websites/blogs dat blogs nog altijd een groeimarkt vormen. Dat ze toenemen in aantal en dat er meer geschreven wordt dan ooit tevoren.
De naam blog is prima maar je kunt het ook zien als een webpage. Elk nieuwsplatform is een blog en elk social mediaplatform ook, of noem het een microblog (beperkt qua tekst en/of rigide in de vormen van media die het toelaat). Vandaag de dag wordt een nieuwsbrief zelf vaak gezien als blog.
Ik zie het wat anders. Een blog is wat mij betreft een publicatievorm die het mogelijk maakt om een tekst, eventueel in combinatie met beeldmateriaal en audio, beschikbaar te maken op alle digitale kanalen. Hoe men mijn blog leest maakt mij niets uit, het gaat om de inhoud.
Social media is beperkt. Neem Instagram, alleen met een account kun je de inhoud zien. Hetzelfde geldt voor Meta/Facebook. Hoewel er velen met een account zijn, het is inferieure techniek dat tegen de aard van het internet indruist.
Mensen die het open web omarmen snappen het. Het open web is het ware antwoord op het kapitalisme waar men zo onwijs lang naar zoekt, maar het is er allang.
Hear hear!