De NBA playoffs staan op het punt van beginnen. De laatste teams die mee mogen doen worden nu bepaald en dan begint de grote dans.
Gaan de Nuggets de titel prolongeren of gaan de Celtics em nu toch een keer pakken? Of moeten we toch nu al serieus rekening houden met OKC.
Het wordt sowieso smullen, maar daar gaat deze post niet over.
Narcisten winnen niet
Ik hoorde Adam Grant laatst vertellen in een podcast over een onderzoek waaruit bleek dat NBA teams met narcistische spelers minder winnen. Dat klinkt logisch voor iemand die de NBA volgt, want daar zijn genoeg voorbeelden van.
Narcisme is gedrag dat wordt gekenmerkt door een overmatige focus op de eigen persoon en het eigen imago, egoïsme, fantasieën over invloed en macht, een niet-realistisch zelfbeeld en een gebrek aan gemeende empathie.
Wikipedia (NL)
Basketball is een teamsport en daar horen verschillende rollen bij en je moet je team om die rollen bouwen niet om de spelers (side-note: zou het trouwens bij tennis bijvoorbeeld wel het geval kunnen zijn?).
Klinkt allemaal logisch.
Toen ik deze quote van Adam Grant probeerde op te zoeken kwam ik deze korte TED talk van hem tegen, waarin hij meer uitlegt over sterren vs. teams.
In het kort stelt hij: als je team teveel sterren heeft dan is er niemand die het vuile werk wil doen. Een goed team heeft dus altijd een mix nodig van sterren vs. rolspelers.
Maar Grant gaat verder. Diezelfde mix kun je terug vinden in individuele leiders.
Natuurlijk zijn bescheiden (of dienende) leiders meer effectief dan narcistische leiders. Dat snapt iedereen nog wel. Maar er is nog een derde soort, die nog effectiever is. De bescheiden narcist. En daar keek ik van op.
Dit zijn leiders die de twee rollen in zich hebben. Noem het; een dienende ster?
De narcist gelooft dat hij of zij speciaal is. En bescheidenheid gaat over erkennen dat ook jij fouten kan maken. En Grant stelt dus dat je beide eigenschappen kan hebben.
Bescheidenheid is mijn vertaling voor humility. Wat zo veel betekent als gegrond zijn. En Grant stelt dat een narcist — hoewel die gelooft dat de wereld om hem of haar draait — nog steeds gegrond kan zijn.
En leiders die deze twee eigenschappen kunnen combineren zijn het meest effectief. Volgens Grant.
Ik heb moeite voorbeelden te verzinnen omdat het natuurlijk twee tegengestelde eigenschappen lijken. En Grant geeft ook geen voorbeelden. Maar ik ga er eens over nadenken.