Alle grote jongens in Silicon Valley zijn bezig met ontslagrondes. Dit bericht somt de grootste op:
Al deze bedrijven maken winst. Obsceen veel winst.
Ze doen het waarschijnlijk omdat het kan. In het kielzog van grote ontslagrondes bij Twitter (één schaap over de dam) gooien ze het allemaal op: ja, maar de economie! De pandemie bleek een tech-bubble te zijn en de wereldwijde advertentiemarkt staat inmiddels flink onder druk. Dit is allemaal waar, maar er zijn ook bedrijven die hier wel rekening mee hadden gehouden.
Zoals Apple.
Want Apple doet (vooralsnog) niet mee met de ontslagen. Bij het bedrijf dat altijd al anders is dan andere bedrijven gaat de CEO wel fors salaris inleveren maar zijn er verder geen krokodillentranen en houdt iedereen zijn baan.
Maar dat is Apple.
Het gevolg van de algemene beweging in de industrie is dat kleinere jongens nu ook lijken te volgen. Het lijkt inmiddels zo wanneer je niet ontslaat dat je geen goede CEO bent. De omgekeerde wereld.
Zo moet bij Spotify 6% van het personeel eruit (~600 personen) maar ook bij PagerDuty ontslaan ze 7% van het personeel.
Deze twee maken het nieuws ook nog eens op knullige manieren bekend. Want zo denkt de Spotify CEO er zelf vooral productiever van te worden. Bijzonder!
Maar dat het altijd erger kan laat PagerDuty zien, de CEO quote in het bericht MLK.
Niet doen.
Microsoft kondigde overigens in dezelfde week van hun ontslagrondes een investering van 10 miljard in OpenAI/ChatGPT aan. De grootste investering in de historie van het bedrijf. Dus geld is er wel.
Waar zijn ze dan bang voor?
Misschien zijn ze wel bang om de volgende DEC te worden. Wat is DEC hoor ik je zeggen?
Wel (via):
Tegen het einde van de jaren tachtig was Digital Equipment Corporation (DEC) met meer dan 120.000 werknemers het grootste computerbedrijf ter wereld na IBM. DEC had meerdere zeer grote locaties, waaronder een buitengewoon verbazingwekkende faciliteit gebouwd in een oude molen. Ze runden een privéhelikopterdienst vanaf Logan Airport in Boston. Het leek alsof ze voor altijd zouden doorgaan.
Maar na een reeks verkeerde inschattingen over de snel veranderende computeromgeving, begonnen ze te krimpen. Daarna werden ze opgenomen in andere bedrijven. Daarna vervaagden ze volledig.
Hetzelfde zou tegenwoordig met bedrijven kunnen gebeuren, zelfs met de zeer grote die lijken alsof “ze voor altijd zouden doorgaan”.
Ik zou nu iets kunnen zeggen over het eerder genoemde ChatGPT in relatie tot de “snel veranderende computeromgeving”, maar dat zou wel heel snel zijn. Maar feit is dit: de jaren 80 is nog niet zo heel lang geleden is, en wie kent DEC nu nog?
Bedrijven hebben de paradoxale eigenschap dat ze alles doen om te blijven bestaan (bijv. massale ontslagrondes) want niemand wil de volgende DEC zijn, maar tevens leven ze in de wetenschap dat geen enkel bedrijf voor altijd zal bestaan. Dat is bekend.