In de categorie missende Wikipedia pagina: gister leerde ik over The Anxiety of Influence. Een term bedacht door Harold Bloom die ook een gelijknamig boek uitbracht.
De centrale stelling van Bloom is dat dichters in hun creatieve proces worden gehinderd door de ambigue relatie die ze noodzakelijkerwijs onderhouden met voorlopers. Dichters hebben de neiging om werk te produceren dat een afgeleide dreigt te zijn van bestaande poëzie, en daarom, zwak is.
Omdat dichters historisch gezien een originele poëtische visie benadrukken om hun voortbestaan voor het nageslacht te garanderen, wekt de invloed van voorloperdichters een gevoel van angst op bij levende dichters…
…en dus — bij de allerbeste — creativiteit.
Bloom onderzoekt hoe deze ambigue relatie bij dichters juist creativiteit oproept.
Maar het lijkt mij op van toepassing op alles wat mensen maken.