De Creativiteitskraan

Het beste boek dat ik dit jaar las over creativiteit was van Steven Pressfield. Ik denk er nog vaak aan.

The War of Art – Steven Pressfield

Maar er zijn meer mensen die schrijven over creativiteit (echt!). Creativiteit wordt vaak gezien als een soort mythische, ongrijpbare eigenschap. Pressfield echter maakt duidelijk dat het anders in elkaar zit.

Ik moest laatst dus wéér aan Pressfield denken toen ik een idee van Julian Shapiro tegenkwam. Hij spreekt over de Creativity Faucet. De creativiteitskraan.

Creativiteit is als een kraan.

Je kan en moet die kraan simpelweg aanzetten. Begin. Begin met maken.

Want alleen dan begint de creativiteit te stromen, zo simpel is het.

Het punt is dit: die kraan is vaak verstopt met vuil. Dat moet er eerst uit. Alleen wanneer je die kraan een tijdje laat lopen, komt er na verloop van tijd zelf schoon water uit.

Maar de meeste mensen:

• Stoppen als ze vuil water tegenkomen
• Beginnen al niet eens (omdat ze bang zijn vuil water tegen te komen)

Maar daar moet je dus doorheen.

Creativiteit gaat dus om maar twee dingen:

• Beginnen
• Doorgaan

De eerste is de moeilijkste, maar wanneer je eenmaal begonnen bent onthoudt dan dat het alleen maar beter wordt door door te gaan. Wees niet bang voor het vuile water. En wees dus ook niet bang om te beginnen.

Ik moet hierbij ook steeds denken aan die scene van Paul McCartney waarin hij gewoon begint op zn gitaar — fearless, niet bang voor vuil water — en na een tijdje heeft ie Get Back.

Dit is een idee dat vaak terug komt bij ideeën over creativiteit. En ik merk het zelf ook, deze blog begon vanochtend (in mijn hoofd) heel anders, dan wat er nu staat. Ik denk dat het nu beter is dan wat het was. Ik begon met typen om 7:20 en het is nu 7:45. Er is veel gebeurd in die 25 minuten en ik heb zelf ook weer wat geleerd. Het oorspronkelijke idee was minder scherp (wat wil ik nou eigenlijk zeggen?) door beginnen met typen, kon ik het scherper krijgen (= doorspoelen van de kraan).