Waar gaat bloggen om?

Zaterdagochtend publiceerde ik een artikel over Bob Dylan. In blogstijl. Wat zoveel betekent als dat het iets is dat ik zelf had willen lezen. Want bloggen gaat over je interesses delen.

Maar bloggen betekent ook dat de tijd tussen schrijven en publiceren kort is — heel kort soms (wakker worden, schrijven, publiceren en daarna de dag beginnen).

Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn column in de lokale krant. Waar ik de regel heb er sowieso altijd minimaal één nachtje over te slapen.

Dus bloggen gaat niet altijd om al te diepe overdenkingen, nee: het gaat juist om hardop denken. Getuigen. Niet elke zin polijsten en schuren, maar zeggen wat je denkt, wat je bezighoudt. En op die manier soms zelfs uitvinden wat je denkt.

Zo publiceerde ik dus ook zaterdagochtend die blog en zette het op Mastodon en Twitter en kreeg zo wat bezoek. Beperkt bezoek (anders dan het artikeltje wat ik zaterdagmiddag publiceerde). En je moet het wat aandacht geven: want mensen komen nou eenmaal niet uit zichzelf naar een blog. Ook dat is bloggen.

Maar het punt is dit: al zag niemand het, dan had ik het nog steeds geschreven. En vooral dat is bloggen.

En ik denk dat meer mensen dat zouden moeten doen. Misschien zelfs wel dagelijks.

Ik ken ondertussen één iemand die dat ook doet. Tip!