Het was gister een reisdag, van Stuttgart via München naar Flachau in Oostenrijk. Wat valt er over te zeggen? Er was een paar keer file. Veel ongelukken. Ingedeukte Teslas, kapotte busjes, klapbanden, kop-staart-botsingen en meer. Maar wat vooral opvalt is dit: Duitsland is groot. Ik vergeet altijd hoe groot. En ik stel me dan tijdens het rijden altijd voor dat het Derde Rijk in dit enorme gebied — wat alleen nog maar een stukje zuidwest-Duitsland is — ook jongens kon oproepen voor de Wehrmacht.
Er zijn veel dingen die ik niet snap. Hoe het kan dat een klein beekje boven in een berg uiteindelijk een machtige rivier kan worden. Of hoe het kan dat er elke dag weer voldoende benzine wordt geproduceerd om meer dan 1 miljard autos te laten rijden. Hoeveel olie zit er wel niet in de grond?
Of asfalt. Waarom lijken mensen dat eindeloos te kunnen produceren? Waar komt het vandaan, hoeveel kunnen we er van maken? Zit er een grens aan? Is LK-99 echt of niet, en wat gaat dat betekenen als het wel echt is?
Het zijn al dit soort observaties en gedachten die op je af komen wanneer je kilometers aan het maken bent (en niet kan googlen om het antwoord op te zoeken).
Onze jongste merkte vanaf de achterbank op dat het woord villa en het woord file op elkaar lijken, en eigenlijk ook hetzelfde betekenen. Immers, een villa is duur en in een file staan veel autos en die zijn bij elkaar opgeteld ook duur, zo zei hij.
Geen speld tussen te krijgen.
De voorlopige eindbestemming voor de komende dagen is Flachau. Een ski-gebied in de zomer. Beide woorden kennen we, alleen nog niet in deze combinatie. Het pension wordt door Nederlanders gerund en we hebben drie supermarkten op loopafstand. Dus dat moeten we wel redden tot dinsdag. Voorbereiden op de echte vakantie.
leuk stukje Jan met genoeg info. veel plezier in Oostenrijk.