Afgelopen week hoorde ik de EU beschreven worden als een project dat voortdurend ‘failing forward’ is.
Zoals ik dit verstond betekende het dat de EU ondanks een imperfect beslissingsmodel en voortdurende halfbakken compromissen toch zaken voor elkaar krijgt (even terzijde of je het met die zaken eens bent of niet).
Ze staan niet stil. Ze falen voorwaarts.
Een iets andere en meer constructievere uitleg van deze term is: dat je door fouten maken steeds beter wordt.
Hoe dan ook, ik vond het zo’n sterke term dat ik het nu voortdurend overal zie.
- Zo zit ik meters diep in een audiobook over de ontwikkeling van een aantal recente Windows en Office versies. Als er iets ‘failing forward’ is dan is dat wel het Microsoft van begin deze eeuw.
- De laatste SpaceX launches die niet echt lekker gaan. Maar er zal een volgende raket komen, die het wel doet.
- Het andere bedrijf van dezelfde CEO — Twitter. De definitie van debacle. Je leest het ene gekke nieuwsbericht na het andere. Maar…. het is er nog steeds en er wordt beslist niet minder over gepraat.
- De Amerikaanse rechtsstaat, iets met een indictment proces dat na vele jaren op gang komt.
Je snapt het idee. Misschien is er zelfs geen andere manier voor zaken die heel complex zijn.
Webmentions
[…] De positieve kijk op dit hele verhaal is dat er geen nieuwe distinct Office versies meer zullen komen. Geen Office 2024 en misschien ook geen Windows 12 meer. Want iedereen betaalt nu immers elke maand netjes geld, dus het allerbelangrijkste doel voor Microsoft is bereikt! En betalen voor software is niet perse een probleem (vastzitten aan software wel), maar misschien kunnen ze nu dan nu tijd stoppen om dit product écht beter te maken in plaats van steeds voorwaarts te falen. […]